جوان آنلاین: هنگامی که صحبت از الگوی سوم زن میشود، شاید در نگاه نخست ماهیت و چگونگی این الگو دور از ذهن به نظر برسد، به خصوص برای آنهایی که شناختشان از زن در چارچوبهای غربی تعریف شده از وی محدود شده است و نهایت درکی که از جایگاه والای زن و توان و قدرت او برای مبارزه و مؤثر بودن دارند، مبتنی بر همان نگاههای فمینیستی به زن باشد؛ نگاههایی که البته با ریشهیابی و کنار زدن پردههای ظاهربینی آشکار میکند در زیر این پرچم و نگاه بزرگترین ظلمهای تاریخ بشر به زنان انجام گرفته است. در مقابل این دیدگاه به تعبیر رهبر فرزانه انقلاب الگوی سوم زن مسلمان قرار دارد. زن محور مقاومت را بیتردید میتوان الگوی سوم زن و همان زن نه شرقی، نه غربی دانست که شجاعت و صلابتش دنیا را به تحسین واداشته است؛ چهرههایی همچون مریم ابودقه، عکاس و خبرنگار غزه که نه نخستین زن و خبرنگاری است که در این نبرد نابرابر به شهادت میرسد و نه آخرین نفر از آنها خواهد بود و این راه ادامه دارد.
خاموش کردن صدای حق و عدالت یکی از قدیمیترین رویکردهای استکبار جهانی است، چراکه رسانهها و خبرنگاران میتوانند روشنگری و افکار عمومی جهانی را از جنایاتی که در فلسطین اشغالی و باریکه غزه در حال رخ دادن است، باخبر کنند. رسانه میتواند سکوت خبری را بشکند و تصویر کودکانی که از گرسنگی و تشنگی پوست به استخوانشان چسبیده را به دورترین نقاط کره زمین مخابره کند تا آگاه شوند و برای اقامه حق عدالت برخیزند، به همین خاطر هم ماده۱۹ اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماده۱۹ میثاق بینالمللی حقوق مدنی و سیاسی حامی حق آزادی بیان به عنوان اساسیترین حق مرتبط با فعالیت خبرنگاران است. کنوانسیونهای ژنو۱۹۴۹ و پروتکل اول الحاقی ۱۹۷۷ و ماده۷۹ پروتکل مذکور هم دولتها را به محافظت از خبرنگاران در برابر حملات مستقیم و تضمین امکان فعالیت آنها در مناطق درگیری مسلحانه متعهد میکند. با تمام اینها، اما انگار همه این اعلامیهها، کنوانسیونها و پروتکلهایشان نمایشی کاغذی است و این کاغذپارهها در غزه و فلسطین یا هر نقطه دیگری از جهان که بخواهد ماهیت واقعی دنیای غرب و استعمارگران را نشان دهد، بیاعتبار میشوند.
استراتژی قتلعام خبرنگاران
رژیمصهیونیستی در سالهای اخیر استراتژی قتلعام خبرنگاران و اهالی رسانه را با هدف سرپوش نهادن بر جنایتهای خود علیه فلسطینیها تشدید کرده است، این استراتژی در غزه از زمان آغاز جنگ رژیمصهیونیستی تاکنون بیش از ۲۰۰خبرنگار را قربانی جنایتی نظاممند کرده است.
دفتر رسانهای دولت فلسطین در غزه بهتازگی اعلام کرد از زمان آغاز جنگ نسلکشی رژیمصهیونیستی علیه نوار غزه، ۲۱۲خبرنگار شهید و ۴۰۹نفر دیگر مجروح شدهاند.
براساس این گزارش، رژیم اشغالگر ۴۸خبرنگار را بازداشت کرده است، بسیاری از آنها تحت شکنجه قرار گرفتهاند. نظامیان صهیونیست از ابتدای جنگ علیه غزه، ۱۴۳نهاد رسانهای را هدف قرار دادهاند.
دفتر حقوق بشر سازمان ملل (OHCHR) در فلسطین اشغالی در بیانیه خود ضمن اعلام هشدار درباره افزایش شمار قتلعام خبرنگاران فلسطینی، کشتار ۲۱۱خبرنگار در غزه از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، از جمله ۲۸خبرنگار زن را تأیید کرد.
به گفته یکی از خبرنگاران، جلیقههای مطبوعاتی از وسیلهای برای محافظت به هدفی برای حمله تبدیل شدهاند.
مادر، فرزند و خبرنگار نمونه مانند مریم ابودقه
مریم ابودقه، یکی از زنان خبرنگاری است که در جریان جنایت هولناک اسرائیل علیه بیمارستان ناصر در خانیونس به همراه همکارانش به شهادت رسید. مریم که به فعالیت حرفهای و فداکاری در کارش شناخته میشد، علاوه بر پوشش گسترده اخبار، به تهیه گزارشهای انسانی و انتقال رنج بازماندگان شهدا، مجروحان و بیماران نیز معروف بود.
او در آخرین پست اینستاگرامی خود، ویدئویی از خود در آسانسور مجتمع پزشکی ناصر منتشر کرد؛ چهرهای خسته، اما مصمم که نوای سرودی امیدبخش را همراهی میکرد: «جنه وهنا تستنى ورضوان، من قال إن من یرحل لربه خسران» (بهشت و آرامش و رضوان در انتظارند، چه کسی گفته کسی که به سوی پروردگارش میرود، دچار خسران شده است). این پست، اکنون به نمادی از ایستادگی و وداعی بیصدا تبدیل شده است.
مریم، اما تنها یک خبرنگار نبود. مرگ یک مادر هم بود و وصیتنامهاش برای تنها فرزندش غیث حکایت وصیت یک مادر به فرزند خود نیست بلکه درسی برای تمامی جوانان و مردان و زنان عرصه مقاومت در تمام دنیاست.
او خطاب به فرزندش نوشته است: «غیث جان، تو قلب و روح مادرت هستی... از تو میخواهم که برایم دعا کنی، برایم گریه نکنی تا من خوشحال بمونم. میخواهم که سرم رو بالا نگه داری، موفق باشی و برای خودت کسی شوی و یک تاجر موفق باشی، عزیزم. مادر، هر کاری کرد تا تو شاد و راحت باشی، مرا فراموش نکن! من مادرت مریم هستم، نامم مریم باقی خواهد ماند و تو، عزیزم، غیاث و تکیهگاهم و روح و امیدم هستی. میخواهم که به من افتخار کنی و همیشه خوشحال باشی برای خوشنامیام. غیث! امانت است نزد تو نمازت، بعد نمازت و آنگاه نمازت! مامان!... مادرت: مریم».
مریم تنها یک خبرنگار و یک زن مبارز نبود بلکه پیش از آن یک مادر و یک فرزند نمونه بود. همچنانکه کلیهاش را به پدر بیمارش اهدا کرده بود تا به او زندگی ببخشد و رسم فرزندی را تمام و کمال به جا بیاورد. همچنانکه با وصیتنامهاش نشان داد رسم مادری را به جا آورده و با تلاش برای نشان دادن وضعیت غزه نشان داد رسالت خبرنگاریاش را خوب بلد است.
شلیک مستقیم به شیرین
«شیرین ابوعاقله» خبرنــگار شبکه «الجزیره» یکی از نخستین زنان خبرنگاری بود که در سه سال اخیر در غزه به شهادت رسیده است. این خبرنگار شبکه الجزیره در جریان پوشش میدانی درگیری نظامیان رژیمصهیونیستی و فلسطینیان در اردوگاه «جنین» هدف گلوله نظامیان صهیونیست قرار گرفت.
روزنامه صهیونیستی «هاآرتص» در گزارشی به شهادت این خبرنگار فلسطینی میپردازد و مینویسد: «اعتبار اسرائیل در کشتن شیرین ابوعاقله زیاد نیست.»
این گزارش یادآور میشود: «شیرین ابوعاقله با مرگ خود به نمادی از وحشیگری اشغالگران اسرائیل و نقض آزادی مطبوعات تبدیل شد.» هاآرتص مینویسد: «ارتش و پلیس اسرائیل در زمینه حمایت از روزنامهنگاران فلسطینی از اعتماد فلسطینیان و جهان برخوردار نیستند.»
اخیراً یافتههای مستندی تحقیقی درباره شهادت شیرین ابوعاقله، ضمن معرفی قاتل این خبرنگار فلسطینی، آخرین وضعیت او را تشریح کردند. سکوی «زیتیو» با انتشار مستندی تحقیقی از هویت واقعی عامل شهادت شیرین ابوعاقله، خبرنگار فلسطینی در می۲۰۲۲ (اردیبهشت ۱۴۰۱) پرده برداشت.
به گزارش وبسایت zeteo، آلون اسکاجیو، نظامی صهیونیستی است که شیرین ابوعاقله، خبرنگار الجزیره را هنگام پوشش خبر یورش نظامیان صهیونیست به اردوگاه «جنین» در سال۲۰۲۲ هدف گرفت و به شهادت رساند.
اسکاجیو، در ژوئن گذشته (خرداد ۱۴۰۳) در جریان یورش به اردوگاه «جنین» به هلاکت رسید.
در این مستند تحقیقی، اطلاعاتی درباره تلاشهای هماهنگ رژیمصهیونیستی و امریکا برای پنهان کردن حقیقت و جزئیات این حادثه منتشر شده است. زیتیو همچنین آورده است که رژیمصهیونیستی از هویت نظامی عامل شهادت ابوعاقله بهشدت محافظت میکرد و حتی از افشای نام او به مقامهای امریکایی هم خودداری کرده بود.
خبرنگاری در کنار مادری ۶ فرزند
آمنه حمید، خبرنگار فلسطینی و همسر سائد حسونه، خبرنگار سرشناس فلسطینی از جمله خبرنگاران زن شهید فلسطینی است. وی در ۲۴ آوریل ۲۰۲۴ (پنجــــم اردیبهشت۱۴۰۳) همراه پسر بزرگش بر اثر حمله هوایی رژیمصهیونیستی به مناطق مسکونی در شمال غزه به شهادت رسید.
پنج فرزند و برادر آمنه حمید بر اثر حمله یادشده مجروح شدند، همسر آمنه حمید در ماه دسامبر (آذر سال گذشته) به دست نظامیان صهیونیست در غزه اسیر شد و پس از آزادی برای یافتن خانوادهاش که بر اثر جنگ آواره شده بودند، به جنوب غزه رفت، اما روزهای زیادی نتوانست با آنها ارتباطی برقرار کند.
وی حتی نتوانست در مراسم تشییع جنازه همسرش شرکت کند.
هنگامی که خبرنگار الجزیره برای پوشش خبر بمباران منطقه مسکونی محل سکونت آمنه حمید به محل حادثه میرسد، یکی از پسرهای آمنه حمید گریان و بیتوجه به وجود ترکشهای در بدنش به سمت وی میدود و با فریاد مجری الجزیره را خطاب قرار میدهد که «عمو اسماعیل، مادر و برادرهایم زیر آوار هستند، من توانستم بیرون بیایم.»
آمنه حمید از مدتها پیش از حمله منجر به شهادتش هدف کارزار تهدید و توهین رژیمصهیونیستی قرار گرفته بود، زیرا وی برای افشای جنایتهای این رژیم در بیمارستان الشفا در شمال غزه تلاش زیادی میکرد. همسر این خبرنگار زن فلسطینی میگوید که وی به دلیل گزارشهایش درباره نسلکشی از سوی رژیمصهیونیستی هدف قرار گرفته است.
آمنه حمید، چند هفته قبل از شهادت در حساب کاربری خود در یکی از شبکههای اجتماعی تأکید کرده بود، خبرنگاران زن فلسطینی هرگز در برابر جنایتها خم نمیشوند و عقبنشینی نمیکنند، آنها تلاقی سختیها و سرنوشت را دلیلی برای ترک وظیفه خود در رساندن پیام مظلومیت مردم فلسطین نمیدانند.
رسالت خبرنگاران در برابر جنایت صهیونیستها
روز یکشنبه، ۳۱ آگوست، شهادت «اســـلام عابد» روزنامهنگار و خبرنگار کانال ماهوارهای القدس الیوم در نوار غزه اعلام شد.
از صبح سهشنبه، حملات و یورشهای رژیمصهیونیستی به شهادت ۱۱۲ غیرنظامی و ۲۳ امدادگر منجر شد، این در حالی است که هشدارها در مورد فاجعه انسانی ناشی از قحطی و کمبود مواد غذایی رو به افزایش است.
اینها فقط حکایت تعدادی از زنان خبرنگار شهید در غزه است. هر کدام از زنان غزه روایتهای زیادی از شهامت، ایستادگی و رنج را در سینه خود حمل میکنند؛ زنانی که همگی مدال افتخار مادر یا همسر و خواهر و فرزند شهید بودن را بر سینه دارند.
مردم فلسطین به خصوص زنان و به طور ویژهتر خبرنگاران این سرزمین با ایستادگی زبانزد خود به رغم تمام سختیها و با وجود شهادت، اسارت و مجروحیت توانستهاند پرچم مقاومت را همچنان برافراشته نگه دارند و تلنگری جدی به همه جهانیان بزنند.
فرانچسکا آلبانیز، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور اراضی اشغالی فلسطین تأکید دارد که رسیدگی به حجم عظیم شواهد مربوط به جنایتهای بینالمللی رژیمصهیونیستی در غزه طی ماههای گذشته میتواند دستکم تا پنج دهه دیوان بینالمللی کیفری را مشغول کند، این موضوعی است که بر وظیفه رسالت همه خبرنگاران در اقصی نقاط جهان مهر تأیید میزند.